حسین نوش‌آذر، نویسنده و روزنامه نگار متولد ۱۳۴۲ است. او در سال ۱۹۸۶ به آلمان مهاجرت کرد و همزمان با تحصیل در رشته روان‌شناسی بالینی به ادبیات داستانی و به روزنامه‌نگاری روی آورد. از او از سال ۱۹۹۱ تا سال ۲۰۰۳ چندین مجموعه داستان، داستان بلند و رمان توسط ناشرانی در سوئد و آمریکا منتشر شده است. در ایران هم تاکنون دو رمان از او توسط نشر نی و انتشارات مروارید به چاپ رسیده. نوش‌آذر روزنامه نگاری را با همکاری با «روزگار نو» و فصلنامه «کبود» آغاز کرد. سپس انتشار فصلنامه «سنگ» را به عهده گرفت که به مدت سه سال منتشر می‌شد و از نشریات معیار در زمینه ادبیات و فرهنگ و هنر در خارج از ایران به شمار می‌آمد. حسین نوش‌آذر از نخستین همکاران رادیو زمانه در بدو تأسیس‌اش بود. او در سال ۲۰۰۸ دبیری بخش فرهنگ رادیو زمانه را به عهده گرفت و در سال۲۰۱۲ عضو شورای سردبیری رادیو زمانه بود. از سال ۲۰۱۶ در بخش خبری زمانه مشغول به کار شد و این همکاری همچنان ادامه دارد. نوش‌آذر به مدت دو سال به رأی گروهی از نویسندگان ایران به سمت دبیری خانه آزادی بیان که نهادی است برای مبارزه برای آزادی بیان انتخاب شد، اما از این سمت استعفا داد. از او در طی چندین سال بیش از ۲۸۸۰ برنامه رادیویی پخش شده است. او چندین رمان از ریچارد براتیگان و رمانی از کورمک مک‌کارتی را هم ترجمه کرده که در ایران منتشر و چندین بار تجدید چاپ شده است.